Andrzej Bączkowski, patron Centrum Partnerstwa Społecznego "Dialog", stał się symbolem poświęcenia dla spraw państwa. Był osobą obdarzaną powszechnie wielkim szacunkiem, ponad podziałami politycznymi. Odznaczał się niezwykła pracowitością, zdolnością do słuchania i rozmawiania z ludźmi, był skutecznym negocjatorem.

Andrzej Bączkowski rozpoczął pracę w Ministerstwie Pracy i Polityki Socjalnej w marcu 1991 r. Do 1996 roku pełnił funkcję wiceministra, następnie ministra. Wcześniej był działaczem „Solidarności" i opozycji demokratycznej, uwięziony w roku 1982. Podczas pracy w ministerstwie między innymi negocjował pakt o przedsiębiorstwie państwowym, czyli umowę społeczną z partnerami społecznymi, która miała określać sposób przekształcania przedsiębiorstw państwowych oraz prawa i obowiązki pracowników w trakcie tego procesu. Zorganizował i przewodniczył Komisji Trójstronnej ds. Społeczno-Gospodarczych.

W 1995 r. redakcja „Nowego Życia Gospodarczego" przyznała mu tytuł najlepszego urzędnika państwowego. W lutym 1996 r. został Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej. Podjął się pracy nad reformą ubezpieczeń społecznych, czyli jednego z najtrudniejszych przedsięwzięć. Mówił o niej: „Polska reforma musi być maksymalnie odważna, ale w granicach realności. Nie możemy czekać z założonymi rękami na cud, bo cudu nie będzie. Polska zasługuje na reformę, która musi być przede wszystkim sprawiedliwa".

Zmarł nagle na zawał serca 7 listopada 1996 r. pełniąc funkcję ministra. Pośmiertnie został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi w służbie publicznej i państwowej.

Dla uczczenia jego pamięci przyznawana jest nagroda im. Andrzeja Bączkowskiego dla najlepszych urzędników państwowych. To wyróżnienie wręczane za aktywność publiczną ponad podziałami tym, którzy krzewią idee służby publicznej, dialogu społecznego oraz reform w sferze polityki społecznej.